Takeshi Saji YBB Nóż Szefa 18 cm VG-10

Noże kuchenne ze stali nierdzewnej są mniej wymagające w kwestii dbania o nie. W składzie zawierają chrom i inne pierwiastki, dzięki którym są bardziej odporne na środowisko zewnętrzne niż noże ze stali rdzewnych (węglowych). Jednak nie należy ich zaniedbywać zupełnie. Po użyciu należy je umyć i najlepiej wytrzeć do sucha lub pozostawić do wyschnięcia na ociekaczu, lub listwie magnetycznej. Jeśli trzymamy noże w bloku to najlepiej wkładać je tam, kiedy już są suche. Jeśli zostawiamy nóż na dłużej bez używania, nie zaszkodzi mu nasmarowanie go jakimś olejem jadalnym (unikajmy tylko tych szybko jełczejących jak olej lniany). Mimo że stal określona jest jako nierdzewna w nie sprzyjających okolicznościach może pokryć się patyną, jeśli nie będziemy o nóż dbali.

Całkowicie niedopuszczalne jest mycie noży w zmywarce. Bardzo ostre środki chemiczne używane w zmywarkach mogą powodować przebarwienia na ostrzu, uszkodzić trwale rękojeści lub ich powłoki a wysoka temperatura może spowodować odpuszczenie (rozhartowanie) krawędzi tnącej. Z tego samego powodu nie powinniśmy używać noża do mieszania czy sprawdzania twardości warzyw, czy mięsa w gotującym się bulionie

Stal nierdzewna opracowana w Takefu Special Steel co. Ltd w Japonii specjalnie z myślą o produkcji wysokiej klasy ostrzy. W założeniu chciano uzyskać parametry stali przewyższające popularna japońska stal AUS8. Otrzymano stal, której parametry są świetnym kompromisem pomiędzy trzymaniem ostrości (minimalnie tylko słabszym niż w 154CM/ATS34) a łatwością ostrzenia nawet wysoko zahartowanej VG-10. Lepsze parametry od w.w. stali osiągnięto także w kwestii odporności na pęknięcia czy wykruszenia. Stal VG-10 jest określana jako nierdzewna, ale musimy pamiętać, że nie ma stali nierdzewnych w 100% i odpowiednich warunkach może ona się pokryć patyną czy w dalszej konsekwencji nawet rdzą powierzchniową.

Zależnie od producenta noży hartuje się ją nawet do 64 stopni HRC. Mimo iż opracowano ją w założeniach jako stal na wysokiej klasy noże kuchenne dziś używana jest na różnego rodzaju topowe noże znanych marek takich jak tojiro, mcusta, spyderco, boker itp. Japończycy bardzo niechętnie sprzedają tę stal poza Japonię więc większość ostrzy wykonanych z oryginalnej VG-10 musi być produkowana w Japonii.

Skład stali:

- węgiel: 1%
- chrom: 15%
- molibden: 2%
- wanad: 0,2%
- kobalt: 1,5%

Sprawdź za co odpowiadają poszczególne pierwiastki

Mistrz Takeshi Saji urodził się w 1948 roku na słynącej ze swojej historii

Rzemieślniczej, japońskiej wyspie Honisu w mieście Takefu, które po połączeniu z sąsiednim Imadate utworzyło po 2005 roku miasto znane dziś jako Echizen. Rodzina Saji od kilku pokoleń znana jest ze wspaniałych wyrobów kowalskich, co mogło wpłynąć na doświadczenie oraz tytuł Mistrzowski Pana Saji, którego specjalizacją są jedne z najlepszych na świecie noży myśliwskich, kuchennych oraz białej broni wykonywanej według najstarszych japońskich ręcznych metod obróbki, wyłącznie na zamówienie. Noże kuchenne mistrza Takeshi Saji, ze względu na ręczne wykonanie mogą minimalnie odbiegać od przedstawionych zdjęć.

Każdy wzór jest unikatowy, co sprawia, że noże są wyjątkowe i niepowtarzalne.

Do wykonywania wysokiej klasy kling swoich noży głównie używa jednej z najtwardszych dostępnych stali. Szybkotnącej sproszkowanej stali R2 / SG2, która osiąga zdumiewający wynik w skali twardości Rockwella- rzędu HRC 63 +/- 1, co stanowi o wyjątkowej żywotności ostrza. Same rękojeści oraz pochwy również zasługują na podziw.

Mistrz Saji upodobał sobie rzadkie i naturalne komponenty, takie jak: poroże jelenia, kości, Olneya tesota – nazywane potocznie drzewem żelaznym. Cechuje się ono zadziwiającą twardością i cieszącą oko fakturą. Całości dopełnia wykonywanie przez mistrza, sięgającej 7 000 lat tradycji - japooskiej techniki lakierowania Makie Urushi.

Wartym dodania jest również fakt, iż ręczne kucie ostrzy w stylu Echizen Echihamono

Oznacza, że dwa noże nie mogą być takie same-jak płatki śniegu, które mają własne odrębne wzory i szczegóły. Istotnym elementem, o którym warto powiedzieć jest fakt, iż w 1994 roku Mistrzowi został nadany tytuł Dento-Kougeishi - tradycyjnego mistrza rzemieślniczego, który zatwierdziło japońskie Ministerstwo Gospodarki Handlu i Przemysłu.