Rodzaje japońskich noży kuchennych

Nóż szefa kuchni

Najpopularniejszy nóż kuchenny o bardzo szerokim zastosowaniu. Podstawowe narzędzie pracy kucharza, jest to nóż, bez którego ciężko się obejść czy to w domowej, czy w profesjonalnej kuchni. Spore ostrze w kształcie trójkąta z zaznaczonym lekko brzuścem na krawędzi tnącej. Szlif często pełny płaski, ale bywają też częściowe płaskie lub wklęsłe, rzadziej występuje convex. Występuje zarówno z brodą otwartą, jak i zamkniętą dla bezpieczeństwa mniej doświadczonych kucharzy. Zastosowania noża szefa kuchni są bardzo ogólne: do krojenia, siekania, szatkowania, a nawet porcjowania czy wykrawania, jeśli nie mamy specjalistycznych noży do tych zadań. Nóż szefa nie sprawdzi się jedynie dobrze przy obieraniu.

Nóż do filetowania

Nóż o cienkiej długiej klindze, zwykle elastycznej (flex lub super flex) do filetowania, zdejmowania skóry i wykrawania kawałków ryby. Niżej hartowane ostrze dla uzyskania elastyczności. Delikatne ostrze nienadające się do cięższych zadań. Rękojeść powinna być wygodna i zapewniać pewny i wygodny chwyt mokrą i tłustą dłonią. Często miewają dodatkowo grubszą i bardziej pękatą rękojeść ze względu na mokre środowisko, w jakim się zwykło pracować takim nożem.

Nóż do porcjowania

Długi nóż zwykle zakończony ostrym czubkiem służący do krojenia i porcjowania mięs zimnych, jak i gorących. Klinga węższa i często dłuższa niż w nożu szefa kuchni, sztywna, ze szlifem dwustronnym. Czubek ostry do precyzyjnego wykrawania i przenoszenia porcji mięsa, dopełnieniem tego typu noża jest widelec o 2 długich i ostrych zębach.

Nóż do plastrowania (Slicer)

Nóż o długiej, wąskiej klindze, zwykle cieńszej niż noże szefa czy noże do porcjowania. Czasami bywają zakończone tępym półokrągłym czubkiem. Służą do długich precyzyjnych cięć, aby kroić bardzo cienkie i równe plastry nawet na delikatnych produktach, w których grubsze ostrza mogą się klinować bądź szarpać produkt. Doskonały do krojenia plastrów zarówno mięs suchych, jak i soczystych. Świetnie sprawdzi się przy plastrowaniu szynki dojrzewającej czy wędzonego łososia.

Nóż uniwersalny

Pośredni nóż kuchenny, który sprawdzi się dobrze w bardzo wielu zadaniach. Krótko mówiąc, wszędzie tam, gdzie trzeba węższego i krótszego ostrza niż w nożu szefa kuchni, a jednocześnie obierak będzie za krótki. Dobry również do prac w przygotowywaniu półproduktów czy bardziej precyzyjnych zadaniach jak zdobienia, czy wykrawanie. Ilość zastosowań noża uniwersalnego prawdopodobnie jest nawet wyższa niż ilość zadań dla noża szefa kuchni.

Nóż do pieczywa

Nóż o długiej, prostej i stosunkowo grubej klindze. Ostrze ząbkowane na całej długości. Ząbki drobne ostro zakończone bądź bardziej w formie łagodnej fali. Dzięki ząbkom nóż perfekcyjnie tnie każdego rodzaju pieczywo, zarówno to z twardą spieczoną skórką, na którym inne noże się tępią lub ciężko się nimi kroi, jak i pieczywo miękkie, które przy gładkich krawędziach tnących miażdży się i ugina pod wpływem siły użytej do krojenia. Nadaje się też do krojenia dużych i twardych owoców – np. ananasa.

Nóż do steków

Nóż do steków jest zamiennikiem noża stołowego stworzonym w tym jednym celu. Bywa zwykle podobny do noża stołowego z wąskim ostrzem długości około 10-12 cm, ostrym czubkiem i łagodnym brzuścem ostrza. Najczęściej występują noże z ostrzem ząbkowanym na całej długości, by poradzić sobie z cięciem mięsa jednym ruchem. Rzadziej występują ostrza ząbkowane tylko w przedniej części. Czasami noże te bywają bardziej masywne, jeśli są tworzone do naprawdę potężnych steków, większość jednak ma dość cienką, choć sztywną klingę.

Nóż do trybowania

Nóż o wąskiej klindze służący do wykrawania, trybowania czy luzowania mięsa. Można nimi perfekcyjnie wykroić drobne kości z większych kawałków mięsa, jak i usunąć resztki mięsa które zostaną na kościach. We wprawnych rękach to bardzo przydatny i precyzyjny nóż którym można usuwać fragmenty mięsa z pomiędzy żeber i kości praktycznie jednym ruchem. Świetnie się sprawdza również przy oddzielaniu skóry od mięsa. Klinga jest wąska i niezbyt długa, występują wersje z klingą sztywna jak i pół elastyczną, jednak zwykle nie tak giętką jak w wypadku noży do filetowania.

Tasak

Zwykle duży i dość ciężki nóż z prostokątnym ostrzem i prostą krawędzią tnącą. Czasami ostrze jest lekko łukowate i czasami na końcu grzbietu jest otwór do łatwego wieszania tego noża. Różne firmy robią tasaki w wielu odmianach i delikatnie różniące się kształtem. Przeznaczenie jednak zawsze pozostaje to samo – czyli krojenie mięsa i krojenie mięsa z kością. Krawędź tnąca zwykle jest wyprowadzona pod większym kątem i nie ostrzona na brzytwę by była wytrzymała i nie podatna na wykruszenia, nawet kiedy będziemy rąbać grube kości. Hartowanie też zwykle nie jest zbyt wysokie by uniknąć kruchości stali przy ciężkiej pracy do jakiej tasak został stworzony. Nie należy mylić go z tasakiem do warzyw (tasak chiński).

Tasak chiński

Kształt prostokąta, jednak zwykle większy niż Nakiri czy Usuba. Krawędź tnąca prosta bez żadnych łuków. Używany z powodzeniem w kuchni azjatyckiej ma ogromną rzeszę fanów, którzy potrafią nim zrobić większość czynności, które wykonuje się zwykle innymi nożami. Mimo wielkości i czasem ciężaru ma zwykle delikatną krawędź tnącą i wysokie hartowanie, co daje doskonałe efekty przy krojeniu i siekaniu owoców i warzyw – również tych twardszych. Niestety te cechy sprawiają, że kompletnie nie nadaje się do rąbania mięsa czy mięsa z kością. Rąbanie kości czy mrożonek na pewno skończy się poważnymi wykruszeniami, czy wyłamaniami krawędzi tnącej. Mimo podobieństwa do tasaka do mięsa nie należy pomylić ich zastosowań.